het is weer winter

Voor de één is de winter romantisch en nostalgie, voor de ander vergt het wat aanpassingen.....
Een normale werkdag in december die begint met saaie regen. Dit had allemaal sneeuw moeten zijn, dacht ik. In de middag verandert de regen in natte sneeuw en als ik van kantoor naar huis ga blijft de sneeuw die valt zelfs liggen. De volgende ochtend is het een mooie witte wereld. Er ligt zeker tien centimeter sneeuw! Met de sneeuwschep probeer ik een pad van de deur naar de poort schoon te maken. Even lekker fysieke arbeid, dat scheelt weer een avondje sportschool :) Nadat ook de temperatuur verder zakt naar ’s nachts -10 wordt de verwarming volledig opengedraaid. Omdat mijn kamer de koudste van het huis is moet ik al snel bijwarmen met een elektrisch kacheltje. Ach, ik mag niet klagen. Ik kom bij veel mensen thuis die alleen een houtkachel hebben. Hout wordt ingekocht, wat duur is. Daarom gooit men ook al het afval in de kachel wat niet echt gezond is voor je gezondheid. Als men geen geld heeft om hout te kopen, gaat men zelf naar het bos om hout te hakken. Ik was heel verbaasd hoeveel hout men nodig heeft. Hout brand snel weg en er moet dus behoorlijk wat gehakt worden om de winter door te komen.
Aan de dakrand van het huis ontstaan al snel ijspegels. Een pegel van een meter is normaal, en dus moet ik meteen rekening houden dat ze ook kunnen vallen. Je moet er niet aan denken dat die op je hoofd terecht komt, wat je toch jaarlijks in het nieuws hoort hier. Met de dood als gevolg. Dus vanaf nu lopen de mensen niet meer langs de huizen, maar nemen zeker twee meter van de huizen af.
Na een nacht met behoorlijk wat vorst is de automatische vergrendeling van de auto vastgevroren. Gelukkig kan ik via de achterdeur naar binnen. Nadat ik de auto een kwartiertje heb laten draaien met de verwarming volop, kan ik via de normale manier mijn plaats achter het stuur innemen. Alleen de hoofdweg probeert men hier met een sneeuwschuiver vrij te maken. Dit lukt lang niet altijd, de weg moet hier immers vlak voor zijn en zo ongeveer waterpas. Maar... het is een hele vooruitgang met een aantal jaar geleden, en het strooizand erover heen maakt dat het redelijk berijbaar is. De zijstraten echter niet. Deze veranderen als snel van mooi besneeuwde straten tot heuse ijsbanen. Dat betekent: niet remmen, als je wilt stoppen gewoon een versnelling lager. Het vergt wat training, maar zeker de moeite waard. Op een aanrijding zit immers niemand te wachten. Helaas heb ik inmiddels een deukje opgelopen... nee geen aanrijding. Ik had mijn auto een dag niet nodig dus die stond gewoon langs het huis. Doordat het net ff boven het vriespunt werd kwam er ijs van het dak van het huis naar beneden denderen... Gelukkig is mijn voorruit niet gebroken en dat deukje, ach het valt niet op. Sinds gisteren dooit het goed. En een ezel stoot zich in het algemeen niet tweemaal aan dezelfde steen, dus de auto gisterenavond goed geparkeerd. En niet voor niets gelukkig... vanochtend vroeg werd ik wakker van de dikke lagen ijs die naar beneden kwamen zeilen, precies op de plek waar normaliter mijn auto staat.

Na deze maand winter zit ik er weer helemaal in. Kom maar op met januari en februari. Op naar de -25, op naar nog meer sneeuw!