oogst?

In Oosteuropese landen, en dus ook OekraÏne, leeft men dicht bij de natuur. Zodra de sneeuw in het voorjaar gesmolten is en er geen vorst meer verwacht wordt, gaan de families het veld op. Iedereen heeft een grote moestuin, of een aantal hectare grond, waarop men alles verbouwd. De kinderen lopen achter de ploegende opa en oma aan, om in de omgespitte gleuven aardappels te poten. Later in het jaar helpen de kinderen de tomatenplantjes vast te zetten aan stokken omte voorkomen dat ze gaan hangen. Tijdens droogte word er gebeden om regen en na een regenbui wordt God ervoor gedankt. Als de aardappelkever opkomt lopen de kinderen met een kommetje langs de aardappels om de kevers te vangen. De mensen zijn afhankelijk van hun oogst, het is immers het voedsel voor van de winter. Tijdens de zomer eet men volop van de lente-uitjes, radijs, paprika en de heerlijke tomaten. Bij elke maaltijd wordt van deze groenten dan ook een overheerlijke salade op tafel gezet. Daarbij moet ik vermelden dat als u geen tomaten lust u eens naar Oekraine moet komen. Dáár zijn pas lekkere tomaten.
En dan komt de oogsttijd. Aardappelen, bieten, uien, wortels, kool. Alles komt van het veld en wordt opgeslagen in de kelders.
In de kerken wordt dankdag gevierd. Er is geen landelijke dankdag zoals in Nederland, maar men viert op een van de zondagen in het najaar dankdag. De zaterdag ervoor versiert de jeugd de kerk. Voorin de kerk wordt een stellage gemaakt van groente, fruit, natuurlijke materialen en brood. Het is altijd een mooi gezicht. Vanuit de omliggende dorpen zijn er gasten tijdens de dienst en er wordt feestelijk uitgepakt. De zondagsschoolkinderen zingen een liedje, de jeugd treedt op, en het oude oma’tje met haar hoofddoekje en dikke brillenglazen zegt met een beverige stem een 9 coupletten lang gedicht uit haar hoofd op. Tijdens de preek wordt de link gelegt tussen de natuurlijke oogst en de geestelijke oogst. Wat heb je geestelijk aan vruchten geplukt? Of heb je kunnen zaaien? Tijdens de dienst zijn er meerdere vrouwen uit de gemeente afwezig. Zij staan in de keuken een maaltijd te bereiden. Buiten, of als men daarover beschikt, in een van de zalen van de kerk, wordt na de dienst dan letterlijk genoten van de oogst en met elkaar een maaltijd gebruikt.

Toen ik klein was zei mijn moeder altijd als we weer op de regen liepen te mopperen: “de boeren zullen er blij mee zijn”. Hier hoeft men dat niet te zeggen, iedereen weet dat de regen belangrijk is voor de gewassen die op de velden staan. Immers een te droge zomer geeft een slechte oogst. En een slechte oogst geeft weinig wintervoorraad.