met Pasen in het ziekenhuis
Door: Corine
Blijf op de hoogte en volg Corine
25 April 2011 | Hongarije, Nyíregyháza
Na twee weken klachten heb ik vorig week maandag de stoute schoenen aangetrokken en ben naar een privekliniek in Oekraine geweest. Hier wordt aan de hand van westerse standaard goed onderzoek gedaan. Tijdens een echo zag de arts dat er een onsteking zat, maar kan niet zeggen of dit de blinde darm of bijv een eierstok zou zijn. Zijn advies: zorg dat je vandaag in een ziekenhuis in Hongarije komt. Blijf niet in Oekraine, Hongarije is veel beter!
In een uurtje wat spulletjes gepakt, ermee rekening houdend dat ik opgenomen zou worden en misschien zelfs naar Nederland zou moeten. Frank, een Nederlander die hier ook woont (www.handsnfeet.nl) en een bekende die kan tolken, (met Russchisch en Oekraiens kom je in Hongarije niet ver) gingen we richting de grens. Er stond een laaaaaaaaange rij van zeker twee uur wachttijd. Frank pakte de touringcarbusbaan. Na uitgelegt te hebben (en een beetje extra zielig gekeken) mochten we gelukkig door.
In het ziekenhuis van Nyiregyhaza moest ik via de EHBOpost. Mijn eerste gedachte was: is dit beter dan Oekraine? Er zaten dronke mannen, en was continu politie en de ambu reed af en aan met patienten die allemaal voorrang kregen. Na twee uur was ik een de beurt. Een ECG, echo, bloed en urine onderzoek, rontgenfoto's en de mededeling: je mag niets meer eten en drinken. Je krijgt zo infuus. De ziekenhuis apparatuur was nieuw, maar het gebouw zelf erg oud... Ik zag me hier nog geen paar dagen liggen.
Eindelijk om 00.00 (ik was er vanaf 17 u) zei een dokter dat ik opgenomen werd. Ik moest naar de afdeling chirurgie. Er lagen al vier vrouwen te slapen en ik zag meteen dat ik de gemiddelde leeftijd naar beneden zou halen Ze lagen allen wat te zuchten en te steunen en de moed zonk me in de schoenen. De toilet was aan toilet voor heel de afdeling en ik dacht: hoe ga ik dit doen? "Slaap maar op je tas, want ze jatten hier als raven" had men op de EHBO gezegd.
En toen zei een zuster: er is hier een afdeling, ook wel het medisch hotel genoemd, daar kan je ook heen. Dat is heel goed, met TV, en eigen douche/toilet. Zo gezegd, zo gedaan.
De nacht en de dag erop wat onderzoeken en veel infusen (eten en drinken mocht nog steeds niet) en dinsdag om 16.30 werdl ik geopereerd. Via aan afdeling die stoffig was van de renovatie die dar plaats vond (kan dat in NL ook?) werd ik naar de o.k. gereden. Ja..... en sindsdien weet ik niets meer. Twee uur later kwam ik bij. Ik zal alle details besparen.... Maar wat wel apart is, is dat ik in het Hongaars tijdens het uit de narcose komen heb geschreeuwd dat ik pijn had. Ik dacht: die talen zal ik de eerste dag wel kwijt zijn, maar dat viel mee. De artsen gingen opereren aan een blinde darm, al twijfelde men wel. Tijdens de operatie bleek die twijfel gegrond te zijn. Waarschijnlijk is/was het endometriose, de uitslag komt volgende week dinsdag.
Frank, en ook zijn vrouw Ellen waren erbij toen ik bijkwam en hebben heel veel voor me gedaan. De hele nacht zijn ze bij me gebleven en de volgende dag zijn ze afgelost door Hanneke (www.verhoeffinoekraine.nl) en Renate. Elke dag krijg ik bezoek van de Nederlanders die ook in Beregowo komen. Echt super!!! Ze nemen wat spulletjes mee die ik nodig heb en het breekt de dag lekker. Verder heb ik veel post en telefoontjes uit NL en Oekraine gekregen.
t Is ff wat feitjes op een rijtje omdat veel mensen vroegen om meer info. k Zal kijken of ik morgen nog ff wat erop kan zetten.
Genieten jullie lekker van jullie vrije dag daar, dat ga ik ook doen...
In een uurtje wat spulletjes gepakt, ermee rekening houdend dat ik opgenomen zou worden en misschien zelfs naar Nederland zou moeten. Frank, een Nederlander die hier ook woont (www.handsnfeet.nl) en een bekende die kan tolken, (met Russchisch en Oekraiens kom je in Hongarije niet ver) gingen we richting de grens. Er stond een laaaaaaaaange rij van zeker twee uur wachttijd. Frank pakte de touringcarbusbaan. Na uitgelegt te hebben (en een beetje extra zielig gekeken) mochten we gelukkig door.
In het ziekenhuis van Nyiregyhaza moest ik via de EHBOpost. Mijn eerste gedachte was: is dit beter dan Oekraine? Er zaten dronke mannen, en was continu politie en de ambu reed af en aan met patienten die allemaal voorrang kregen. Na twee uur was ik een de beurt. Een ECG, echo, bloed en urine onderzoek, rontgenfoto's en de mededeling: je mag niets meer eten en drinken. Je krijgt zo infuus. De ziekenhuis apparatuur was nieuw, maar het gebouw zelf erg oud... Ik zag me hier nog geen paar dagen liggen.
Eindelijk om 00.00 (ik was er vanaf 17 u) zei een dokter dat ik opgenomen werd. Ik moest naar de afdeling chirurgie. Er lagen al vier vrouwen te slapen en ik zag meteen dat ik de gemiddelde leeftijd naar beneden zou halen Ze lagen allen wat te zuchten en te steunen en de moed zonk me in de schoenen. De toilet was aan toilet voor heel de afdeling en ik dacht: hoe ga ik dit doen? "Slaap maar op je tas, want ze jatten hier als raven" had men op de EHBO gezegd.
En toen zei een zuster: er is hier een afdeling, ook wel het medisch hotel genoemd, daar kan je ook heen. Dat is heel goed, met TV, en eigen douche/toilet. Zo gezegd, zo gedaan.
De nacht en de dag erop wat onderzoeken en veel infusen (eten en drinken mocht nog steeds niet) en dinsdag om 16.30 werdl ik geopereerd. Via aan afdeling die stoffig was van de renovatie die dar plaats vond (kan dat in NL ook?) werd ik naar de o.k. gereden. Ja..... en sindsdien weet ik niets meer. Twee uur later kwam ik bij. Ik zal alle details besparen.... Maar wat wel apart is, is dat ik in het Hongaars tijdens het uit de narcose komen heb geschreeuwd dat ik pijn had. Ik dacht: die talen zal ik de eerste dag wel kwijt zijn, maar dat viel mee. De artsen gingen opereren aan een blinde darm, al twijfelde men wel. Tijdens de operatie bleek die twijfel gegrond te zijn. Waarschijnlijk is/was het endometriose, de uitslag komt volgende week dinsdag.
Frank, en ook zijn vrouw Ellen waren erbij toen ik bijkwam en hebben heel veel voor me gedaan. De hele nacht zijn ze bij me gebleven en de volgende dag zijn ze afgelost door Hanneke (www.verhoeffinoekraine.nl) en Renate. Elke dag krijg ik bezoek van de Nederlanders die ook in Beregowo komen. Echt super!!! Ze nemen wat spulletjes mee die ik nodig heb en het breekt de dag lekker. Verder heb ik veel post en telefoontjes uit NL en Oekraine gekregen.
t Is ff wat feitjes op een rijtje omdat veel mensen vroegen om meer info. k Zal kijken of ik morgen nog ff wat erop kan zetten.
Genieten jullie lekker van jullie vrije dag daar, dat ga ik ook doen...
-
25 April 2011 - 16:04
Joke Admiraal:
Heel veel beterschap hoor! -
25 April 2011 - 16:06
Evelien En Mark:
He Corine,
Wat een verhaal weer zeg!!!
Ik hoop dat je snel opknapt en dat ze het juiste hebben weg gehaald!!!
Heel veel beterschap!
Groetjes Mark en Evelien -
25 April 2011 - 18:02
Gerdien Boerhout:
Tjonge, Corine, wat vervelend! Hoop dat het snel duidelijk wordt wat er aan de hand was/is. Van harte beterschap gewenst! Fijn dat je zoveel helpende handen hebt. Groetjes uit Vinnitsa! -
25 April 2011 - 22:51
Tilia:
Hoi Corine,
goh, dapper van je en fijn te horen dat het uiteindelijk goed is gegaan! Maar nog steeds niet helemaal duidelijk wat het was/is dus? Zaak dat snel te weten te komen. Fijn dat je veel bezoek krijgt.
Sterkte! Tilia -
26 April 2011 - 08:46
Ada Verhagen:
Ik wens je een spoedig herstel en wat heerlijk zulke fijne mensen om je heen te hebben, lieve groet Ada -
26 April 2011 - 14:33
Marjanne:
Bedankt voor de info!
Sterkte en beterschap verder!
Mooi dat er steeds mensen bij je op bezoek komen!
Groeten van Marjanne -
26 April 2011 - 19:24
Erica:
Sterkte! Hopenlijk voel je je nu weer beter en gaat alles goed! -
29 April 2011 - 19:43
Tante Nel:
Dag Corine, ik sprak je moeder vanavond even en die gaf mij deze link door. Ben gelijk gaan zoeken en heb je verslag gelezen. Dat had je me ook al verteld door de telefoon, maar wat een leuke manier om vrienden en bekenden te laten weten hoe het met je gaat. Ik heb begrepen dat je maandag ontslagen wordt uit het ziekenhuis. Veel sterkte gewenst en hopelijk tot ziens in Nederland.
Liefs van oom Wim en tante Nel -
30 April 2011 - 10:17
Je Ma.:
Super zeg, wat Frank, Ellen, Hanneke en Renate voor je gedaan hebben. Ik wil ze langs deze weg hartelijk bedanken.
Liefs Ma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
